Legendha
Wonten ing satunggaling dinten, abad ingkang sampun
kapengker, kerajaan Kartasura. Kasultanan dipuncobi, amargi permaisuri ingkang
dipuntresnani gerah ingkang tumemen. Sajatosipun Pangeran ugi sampun
pados obat wonten pundi kemawon ananging dereng saged kepanggih ingkang dipun
padosi. Pangeran ugi sampun pados tabib ananging ugi boten wonten ingkang saged
nambani.
Tansaya dangu Permaisuri tansaya kuru, kuru aking
kadosta boten gadhah daging. Masarakat Kasultanan Kartasura kagungan penggalih
turut prihatos dhumateng kasarasanipun Permaisuri, amargi mergi babagan menika
pamarentah kasultanan dados boten keteta sae, boten mlampah kanthi sae. “
Menawi miturut pamrayogi kula, panjenengan menika kedah pados panggenan ingkang
sepen kangge pados pituduh saking Gusti kangge kasarasanipun Permaisuri”
ngendikanipun Penasehat Istana. Boten patosa dangu Pangeran Kartasura
nindhakaken tapa. Godaan-godaan ingkang dipunalami saged dipunlampahi. Wonten ing
sawijining wengi kanjeng Pangeran mireng suanten gaib. “ Wis, aja dilanjutake
semedimu, jupuka kembang karang ana ing Laut Kidul, kanthi kembang karang kuwi
permaisuri bakal mari”. Lajeng, Pangeran Kartasura kondur dhateng istana lan
tanglet babagan suanten gaib dhumateng penasehatipun. “ Laut Kidul menika
jembar sanget Pangeran, ananging miturut kula, lan kula saestu yakin menawi
ingkang dipunmaksud menika wonten ing Karang Bolong, amargi wonten ing Karang
Bolong menika kathah sanget gua karang ingkang saklebetipun ugi kathah kembang
karang,” ngendikanipun penasehat istana kanthi yakin.
Pangeran Kartasura paring dhawuh dhumateng Adipati
Surti kangge mundhut kembang karang ingkang dipunmaksud dening tabib. Adipati
Surti nyuwun tulung dhumateng Sanglar kalihan Sunglur kangge ngancani.
Dinten saklajengipun, Pangeran Kartasura paring
dhawuh dhumateng Adipati Surti, lajeng Adipati Surti nyuwun dipunkancani
kalihan Sanglar lan Sanglur. Sesampunipun mlampah pinten-pinten dinten, akhire
dumugi wonten ing Karang Bolong, ingkang ing lebetipun wonten gua. Adipati
Surti lajeng tapa wonten gua menika. Sesampunipun tapa kangge pinten-pinten
dinten Adipati Surti menika miring suantenipun tiyang asing. “ ora susah
kalanjutaken semedimu, apa kang dadi kepenginan panjenengan bakal tak turuti,
ananging panjengan kudu nglampahi pisaratan saking kula”. Adipati Surti mbikak
paningalanipun lajeng mriksani tiyang estri igkang ayu sanget, mirip kalihan
dewi saking kahyangan, tiyang estri ingkang ayu menika naminipun Suryawati.
Suryawati menika abdi Nyi Roro Kidul ingkang mbaureksa Laut Kidul. Syarat
ingkang dipun suwun kalihan Suryawati inggih menika Adipati kedah manggen
sesarengan Suryawati wonten ing Laut Kidul. Adipati sarujuk kalihan sarat
menika. Sesampunipun Adipati sarujuk kalihan sarat menika, Suryawati njuluraken
astanipun teras pinuju panggenan ingkang dipuntuju. Wonten wekdal menika nalika
Suryawati nyepengi astanipun Adipati, raosipun Adipati inggih menika anamung
rohipun ingkang tumut ananging raganipun tesih tetep jumeneng wonten ing mriku.
“Menika kembang karang ingkang saged kangge pelantaran dhanganipun Permaisuri”,
ngeendikanipun Suryawati kalihan nuduhanken sarang manuk lawet. Menawi
dipunmasak, sarang manuk lawet menika obat ingkang faedahipun ageng sanget. Adipati
Surti kathi cepet mundhut sarang manuk lawet wonten jumlah ingkang kathah.
Adipati lajeng kondur dhateng panggenan semedi. Roh Adipati menika kondur
wonten raganipun. Lajeng Adipati kalihan 2 pengawalipun kondur dhateng
Kartasura. Pangeran Kartasura bingah sanget amargi obat kangge Permaisuri
sampun kepanggih. “Tulung digaweaken obate yoo…” dhawuhipun pangeran dhateng
abdi kerajaan. Sesampunipun pinten-pinten dinten ngunjuk ramuan sarang manuk
lawet, Permaisuri saged dhangan, kados sederengipun gerah amargi penyakitipun
ical. Kaluarga kasultanan kalihan sedaya rakyatipun bingah sanget amargi
Permaisuri sampun boten gerah. Wonten ing tengah-tengahing kabingahan kasebut
Adipati Surti eling dhateng janjinipun marang Suryawati, satemah Adipati nyuwun
ijin dhumateng Pangeran badhe tindak wonten Karang Bolong kanthi alesan kangge
njagi kalihan nglestantunaken sarang manuk lawet menika. Tindakipun Adipati
dipunbarengi kalihan tangisaning para abdi istana, amargi Adipati Surti
tiyangipun apikan. Adipati sareng kalihan Sanglar lan Sanglur tindak.
Dumugi Karang Bolong, Adipati damel griya ingkang sederhana. Lajeng
semedi. Semedi namung sekedhap ananging Adipati sampun saged misahaken roh
kalihan raganipun. “ Kula wangsul kangge nyekapi janji ingkang rumiyin Nyi…” ngendikanipun
Adipati sesampunipun ningali Suryawati wonten ngajengipun Adipati Surti.
Adipati Surti lajeng wanakrama kalihan Suryawati,
tiyang kekalih gesang wonten gua, gesang kanthi bingah, kalihan ekonomi ingkang
kecekapan amargi sarang manuk lawet tambah dinten reginipun ugi tambah awis.
Dening : Budi Sih Yuliarini
Komentar
Posting Komentar